-
1 duchowy
прил.• внутренний• духовный• душевный• психический* * *duchow|y\duchowyi духовный; душевный;siły \duchowye духовные силы; rozwój \duchowy духовное развитие; stan \duchowy душевное состояние
* * *духо́вный; душе́вныйsiły duchowe — духо́вные си́лы
rozwój duchowy — духо́вное разви́тие
stan duchowy — душе́вное состоя́ние
-
2 duchowy
adj* * *a.spiritual; dbać o czyjś/swój rozwój duchowy not neglect one's own/sb's spiritual l. personal growth; kultura duchowa Polaków Polish spiritual heritage; dziedzictwo duchowe narodu nation's spiritual heritage; odczuwać więź duchową z kimś commune with sb; życie duchowe spiritual life; duchowy przywódca spiritual leader; pociecha duchowa spiritual comfort; pokarm duchowy food for thought.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > duchowy
См. также в других словарях:
duchowy — duchowywi 1. «dotyczący ducha umysłu, myśli, uczuć, odnoszący się do życia psychicznego, wewnętrznego; intelektualny, kulturalny, moralny, uczuciowy; niematerialny» Rozwój duchowy. Spokój duchowy. Kultura duchowa. Równowaga, siła, wartość duchowa … Słownik języka polskiego
jednostka — ż III, CMs. jednostkatce; lm D. jednostkatek 1. «pojedynczy człowiek, osoba, osobnik» Nieprzeciętna, genialna, wybitna jednostka. Interesy jednostki. Rozwój duchowy jednostki. 2. «wyodrębniona, jednolita całość, podstawowa całość organizacyjna… … Słownik języka polskiego
psychiczny — «odnoszący się do psychiki, związany z procesami zachodzącymi w psychice; duchowy, wewnętrzny» Depresja psychiczna. Proces, rozwój psychiczny. Napięcie psychiczne. Rozstrój, uraz psychiczny. Zahamowanie psychiczne. Dobry, zły stan psychiczny. ∆… … Słownik języka polskiego
